made some new memories

Zo weer 2 drukke weken voorbij, nou ja op sociaal gebied dan. Vrijdag is altijd een laid back day op het kantoor. Hierdoor hebben we tijd voor uitgebreide lunch of uitstapjes. Zo werden aantal werknemers van Diesel uitgenodigd voor een shoe sample sale van een ander merk. Je snapt natuurlijk wel dat mijn collega’s niet 2 keer hoefden te vragen om ik mee wilde. Samen met 4 collega’s ging ik naar de shoe sale. De mensen die mijn schoenenwand thuis hebben gezien zullen het niet geloven, maar ik kwam met nul paar schoenen terug! Dit had meer te maken met de stijl dan met de prijs, maar zelfs al zouden ze mij betalen zou ik de schoenen niet aan hebben getrokken. Ik moet ook eerlijk toegeven dat het voor mij niet duidelijk was welke schoenen nu voor vrouwen en welke schoenen voor de mannen bedoeld waren... Inderdaad zo’n soort merk was het dus… Desalniettemin klaagde ik niet hoor, had er totaal geen moeite mee om te shoppen onder werktijd. De vrijdag vloog voorbij, omdat ik ook nog iets eerder weg mocht om mijn vriendinnetje op te halen. Aangezien Loes al meerdere malen in London was geweest, hoefden we niet de toerist uit te hangen. Hierdoor bleef er meer tijd over om te shoppen en om lekkere restaurantjes te ontdekken. Dit hebben we dan ook volop gedaan, waardoor Loes genoodzaakt was om nog een extra laag kleren aan te trekken. Maar ‘gelukkig’ sneeuwde het in Berlijn hé Loes, waardoor ze het zelfs als michelin poppetje het niet snel te warm zou hebben. Samen hebben we weer wat nieuwe lunchgelegenheden ontdekt waardoor de rekening van de lunch even hoog was als van onze diner. (Ooeps!) Het geslaagde weekend vloog voorbij waardoor de nieuwe werkweek alweer voor de deur stond. Nou ja, ik weet niet of je het ook zo noemt als je maar 3 dagen hoeft te werken, maar in ieder geval kon ik mij al snel klaar gaan maken voor mijn volgend bezoek. Maar voor de Dolly Dots op woensdagavond arriveerden, had ik op dinsdagavond nog een musical op de planning staan. Samen met Winnie ben ik naar een klassieker geweest die al méér dan 8 jaar dagelijks draait in London, namelijk de Lion King. Hoewel ik de musical al een keer had gezien, was het alsof het mijn eerste keer was. Misschien had het er mee te maken dat de eerste keer de Lion King in het Spaans was en ik alleen maar het liedje Hakuna Matata eruit kon halen....Dit keer lachtte ik om de grappen, omdat ik ze daadwerkelijk begreep (dit was in Madrid wel anders of niet Charles?!) Sowieso is het een hele belevenis om een musical in London bij wonen. Dus ook dit heb ik weer van mijn to do listje af kunnen strepen. Toen was het zover, woensdagavond kwam het entertainment team dan aan onder begeleiging van Sanne. Echter wel wat later dan verwacht. Vandaar dat ik maar even een berichtje had gestuurd of ze al veilig geland waren. Ja veilig geland, maar ben al wel bijna overlopen was de reactie. Hoewel ik mij meteen afvroeg hoe dat nou weer kon aangezien ze toen pas 15 minuten in London waren, verdwenen mij vraagtekens direct weer toen ik zag dat Mischa de afzender was van het bericht. Terwijl ik aan het wachten was zag ik tussen een mensen massa opeens drie meiden uitbundig zwaaien, echter was ik niet de enige die het opviel, waardoor de controleur meteen een blik naar de andere kant wierp. Al snel waren zijn ogen op mij gericht en kreeg ik de vraag of ze voor mij kwamen. I believe so sir... haha! Na elkaar dood geknuffeld te hebben begon ons avontuur bij het opwaarderen van de travelcards. Sanne had al meteen ruzie met het apparaat, waardoor Mischa besloot om niet eens een poging te gaan wagen. De eerste hindernissen waren redelijk soepel verlopen. Na een klein halfuurtje naderden we het hotel, wat Mischa blijkbaar aan Villa Kakelbont deed denken.... Vervolgens vond Sanne het nodig om Anous wakker te bellen om 1 uur ’s nachts om vervolgens na 5 seconden weer op te hangen, het enige wat ze zei was; hij doet het al… Ik wil niet weten wat voor hartverzakking Anous gekregen moet hebben. Zelfs de receptionist (die ons niet kon verstaan) begon te lachen om de manier van handelen... ja hoor en dan zijn ze nog maar een klein uurtje in London. Hoewel ik ook mee aan het lachen was, verging het lachen mij snel toen ik de kamer zag van de meiden. Het was 4x groter dan de mijne, maar nogmaals jongens mijn locatie is wel echt perfect. (ik moet voornamelijk mezelf daar regelmatig aan herinneren) Na alle pepernoten en drop bemachtigd te hebben, ben ik weer richting huis gegaan om nog wat nachtrust te krijgen voor onze toeristische tour die de volgende dag op de planning stond. Met een go pro, videocamera, 3 telefoons en een dikke camera kwamen ze daar dan aan hoor. Natuurlijk ken ik ze al wel een beetje en daarom had ik ook maar besloten om mijn camera thuis te laten en te gaan voor een lichte tas deze week. Kwam ook goed uit, want we hebben heel wat kilometers afgelegd. Zo hebben we de eerst dag een bezoekje gebracht aan onder andere Buckingham Palace, London Eye, Westminster Palace, Big Ben, natuurlijk nog wat geshopt en hebben we de avond afgesloten bij het geweldige restaurant Sushi Samba, wat zich op de 40e etage bevindt in the Bishopsgate. Voor dit restaurant moet je 3 maanden van te voren boeken om een plekje te kunnen bemachtigen (zelfs alles om 12 uur ’s nachts is volgeboekt), dus je snapt wel dat we hoge verwachtingen hadden. Deze zijn dan ook allemaal uitgekomen en gelukkig hadden we genoeg equipment bij om het allemaal vast te leggen. Aangezien de kamer van de meiden groot genoeg was hebben we een ouderwets sleepover gehouden, waardoor we de volgende dag meteen weer verder konden met onze tour. Vrijdag begonnen we bij de Sky garden en zijn we vervolgens door gegaan naar St. Paul’s Cathedral. Het was verboden om foto’s te maken in de kerk, maar blijkbaar had mischa al deze 180 bordjes gemist.... Toch best knap he?! We hadden het allemaal al wel snel gezien in de kerk, dus zodoende konden we snel aan onze klim gaan beginnen. Van te voren waarschuwden ze dat als je hoogtevrees hebt en claustrofobisch bent je niet aan de klim moet beginnen. Hoe erg kan het zijn, denk je dan altijd he?! Nou wij hebben het geweten. ‘Climbing the cathedral tower’ doet zijn naam eer aan hoor! De trappen werden steeds gammeler en de ruimtes werden zo krap dat je je tas voor je moest houden. Na bijna 600 ‘trappen’, (600!! Wilde het nog maar even herhalen voor het geval je er overheen had gelezen!) beklommen te hebben waren we er dan eindelijk en konden we genieten van het adembenemende uitzicht. Na ook hier een ‘paar’ kliekjes (zover dat met Mischa in de buurt kan) genomen te hebben, wist Vera ons wel de uitgang te wijzen. Ja mensen, ook onze Veer met hoogtevrees heeft meegedaan aan deze klim! Dit moest dan ook gevierd worden natuurlijk. We hebben onszelf getrakteerd op een heerlijke risotto met gamba’s bij énige échte Jamie Oliver. Nou ja, haal dat énige maar weg, want we zitten nog steeds in London hé (dus je kunt de vestigingen niet op 2 handen tellen), maar de risotto smaakte er absoluut niet minder op! Het was zoveel dat we eigenlijk de rest van de dag niets meer hoefden te eten. Eigenlijk dan he....De volgende stop was namelijk Winter Wonderland, waar ze allerlei stands hebben staan met onder andere food. Na een hamburger, chips, wafel deluxe achter de kiezen te hebben, kwamen we nog de poffertjes kraam tegen. Net toen Mischa begon te klagen dat ze wel poedersuiker wilde hebben, want anders hoefde het al niet meer, reageerde de kerel achter de kraam dat ze wel poedersuiker hadden hoor (in het Nederlands!!!) Ik ben blij dat hij meteen liet merken dat hij Nederlands sprak en ons niet de kans gaf om hem belachelijk te gaan maken. (Geef maar toe meiden, dat was de volgende stap geweest..as always!) Tevens hebben ze een soort van Oktoberfest in het Hyde park, wat ook voor hilarische momentjes heeft gezorgd. Hoewel we al wel een beetje moe en voldaan(!!) waren, gingen we door met de tour. Door langs de andere kant van the Thames te lopen hebben de meiden de London Eye, Tower Bridge, Tower of London en de Big Ben in het donker kunnen bewonderen. Tegen die tijd was het al wel wat frisser geworden, dus besloten we ons op te warmen bij een tentje. En hoe kun je je het beste opwarmen? Juist met cocktails! En cocktails gaan natuurlijk altijd gepaard met nachos, dus ook die maar even besteld. Tevens stonden er nog wat andere lekkere bites op de kaart die we dan ook maar meteen besteld hadden. Niet omdat we honger hadden, (kan natuurlijk ook niet), maar gewoon omdat het zo gezellig is om fingerfood te hebben terwijl je nipt aan een cocktail, toch Mies?! Aangezien het eten meer was dan de cocktail, waren we noodgedwongen om nog een cocktail bij te bestellen. Wat vervelend he....! De laatste dag hebben we lekker relaxed doorgebracht en gewoon genoten van elkaars gezelschap. Ik heb het weekend wat afgelachen met, maar toch ook wel om ze hoor. Ik mis nu al het standaard ritueeltje wat er was ontstaan op het moment dat we in de metro stapte. Onze bambi, Sanne, begon met azen op een stoel zodra dat de deuren van de metro open gingen, ongeacht de aantal stops. Vera’s standaardzin was dat ze wel kon wennen aan de gentlemen in London. En vervolgens kwam Mischa dan achterop; hoe veel stops moeten we en moeten we dan ook nog overstappen?! Haha het was grappig om dit iedere journey terug te zien, zonder dat ze het zelf door hadden. Nou ja op één keer na dan, de keer dat Mischa zwart moest reizen. Natuurlijk werden we betrapt doordat we de voorbereidingen gingen treffen recht in het zicht van een controleur. Maar gelukkig hebben we dan nog altijd onze onschuldige faces die we op kunnen zetten.... Helaas vloog het weekend voorbij en was het alweer tijd voor de meiden om de koffers in te pakken. Niet hebben ze alleen mijn voorraadkast weer goed gevuld, maar tevens hadden ze ruimte over om al wat kleren van mij mee naar Nederland te nemen. Gelukkig maar, want dit gaat nog een hele uitdaging worden...
Het is alweer bijna weekend voor mij, maar dit keer heb ik hem niet zo volgepropt. De to do list is ook al een heel stuk gekrompen, dus ik heb nu tijd om een lekker relaxed weekendje in te plannen. Gister heb ik wel een ticket voor de wedstrijd van Arsenal op zaterdag weten te bemachtigen! (Whoooop whooooop, weet je vrienden te kiezen he;) haha!) Ik ben erg benieuwd na de sfeer die er is tijdens de wedstrijd. Daarnaast heb ik meteen de mogelijkheid om het te vergelijken met de andere grote club in London, want als het goed is heb ik kaartjes voor Champions League wedstrijd Chelsea – Porto. Het is de week van de sport, want tevens ga ik samen met Evi naar de rugby derby Oxford Vs. Cambridge en is het thema van het Christmas Event bij DIESEL Aprés Ski. Met al deze leuke activiteiten op de planning verwacht ik dat de week wederom voorbij gaat vliegen en dan is het alweer tijd om eindelijk weer tijd door te brengen met mijn ouders!

Fijne Sinterklaas allemaal!
Liefs Abi