Weer eventjes wat luxe!

Ja, jullie waren bang dat ik mijn fietstocht in Madrid niet overleefd had he! En dat had goed gekund kan ik jullie vertellen. Het duurde slechts 1 minuut voordat ik mijn eerste bijna aanrijding had. Ik was met Vera nog aan het uitpuffen van de heerlijke, maar veel te grote bak noodels die we hadden genuttigd bij de Wok to Walk, dat ik niet had gezien dat ik beter had kunnen stoppen voor de motor die ons kruisten. Ondanks dat de sexy helmen ontbraken (tot grote terleurstelling van Vera en mij), waren we toch genoeg opgevallen want de motor kon nog net op tijd stoppen. Al met al liep het goed af en konden we snel weer aansluiten bij de rest van de groep. Eenmaal weer onderdeel van de groep te zijn, hoorden Vera en ik een vreemd geluid van een fiets afkomen. Natuurlijk was ik degene die zichzelf gelukkig mocht prijzen. Ik kreeg even een déjà vu van mijn vakantie in Kos met mijn vriendinnetjes. Na een avondje op stap geweest te zijn, brak zomaar uit het niets de fiets doormidden van een van mijn vriendinnetjes, met als gevolg beide beentjes in de lucht en daar lag ze dan midden op straat. Toen kon ik er erg hard om lachen, maar het idee dat ik het zelf zou zijn vond ik toch ietsje minder. Vandaar gaf ik even een seintje aan de begeleider en die vertelde mij dat de fietsen niet echt nieuw waren (oh echt?!) en dat ze een eigen gebruiksaanwijzing hadden. Ik moest meteen denken aan onze wasmachine die ook ´alleen´ maar een eigen gebruiksaanwijzing had, maar die werd toch enkele dagen later omgewisseld door onze huisbazin! Hoewel het geluid van de ketting weg was, sprong er vervolgens iets van mijn fiets af. Dat geluid klonk ook niet veelbelovend, maar ik kwam nog steeds vooruit wanneer ik trapte, dus ik vond het wel prima. Eenmaal aangekomen bij onze eerste bezichtiging moesten we al onze fietsen tegen elkaar aanzetten. Toen we terug kwamen wisten we niet meer van wie welke fiets nou was.. wat jammer nou, ik was er net zo gehecht aangeraakt!! Ik had opeens een bel en een licht op mijn fiets, maar volgens mij was het voor de rest wel mijn fiets hoor!;) We hebben flink door de stad gecrossed en wat mooie dingen gezien. Echter zou ik niet meer weten hoe ik er moet komen, maar al met al was het een geslaagd avondje. Ook heb ik in week 7 wat daagjes mee mogen genieten van het gezelschap van Jim zijn bezoek. Wat een leuke familie is dat! Het deed mij denken aan mijn familie en het was dus maar goed dat mijn ouders in week 8 een weekendje kwamen kijken hoe ik mijn draai in het mooie Madrid gevonden heb. Vrijdagavond ben ik mijn ouders op gaan halen op het vliegveld waar ik tot hun verbazing al op ze stond te wachten. Erg leuk om die reactie te zien! Eerst heb ik even het appartement laten zien waar ik tot januari in verblijf. Van de locatie waren ze erg onder de indruk en ook vonden ze het appartement niet tegen vallen. Echter stonden ze wel even te kijken hoe ik mijn was op moet hangen en binnen moet hijsen. Die methode was zelfs nog vóór hun tijd. (Rustig maar pap, ik noem geen jaartallen!) Ze verbleven tot maandag in het hotel dat in de buurt is van mijn appartement. Ze hadden een 3 kamer appartement kunnen bemachtigen dus mocht ik een aantal nachtjes ervaren hoe het ook alweer was om op een heerlijk zacht bed te liggen waar de veringen je rug niet doorboren. Ook was ik al bijna vergeten hoe het is om mezelf helemaal in zo´n superzachte deken te kunnen wikkelen. Dit vond ik dan ook goede redenen om 's ochtends lekker te blijven liggen terwijl mijn paps fanatiek ging joggen. Dit was niet de enige beweging die mijn vader heeft gehad tijdens zijn verblijf in Madrid. Ook mijn ouders konden de verleiding niet weerstaan om het Retiro park te verlaten zonder in het roeibootje te stappen. Als enige man zijnde aan boord had mijn vader de eer om te roeien. Ik denk dat hij het uitzicht bij de kant al erg waardeerde en dat dat dan ook de reden was om daar enkele minuten te blijven drijven... Dat was het toch pap..?! De man aan de kant vond het wel lang genoeg geduurd te hebben en gaf een seintje dat we in ieder geval een paar meter naar voren moesten, zodat ook de andere konden vertrekken. Net op dat moment had mijn vader uitgevonden hoe hij de peddels moest gebruiken. Daarna konden ook wij lekker genieten van het zonnetje op het water. Op de weg terug hebben ook de andere mensen nog even van zijn onkunde kunnen mee genieten. Ik weet niet hoe hij het flikte, maar het bootje naast ons kreeg een overdosis aan verfrissing. Het leek ons een goede timing om door te gaan met ons programma. Ik heb ze kennis laten maken met de supermercado´s hier. Hoewel ik het al heel de dag erover had gehad, hadden ze geen idee wat ze konden verwachten. En dat was te zien! Mijn moeder wilde overal foto´s van maken en dat was niet echt een goede timing aangezien mijn vader niet kon wachten om te zien wat het volgende kraampje voor hem in petto had. Tussen die honderden mensen probeerde ik mijn moeder mee te krijgen en tegelijkertijd mijn vader te volgen die op ging in de menigte, niet al te makkelijk kan ik je vertellen!
Ook die avond heb ik nog iets van mijn to do list af kunnen strepen. We zijn namelijk paella gaan eten. Dit typische Spaanse gerecht had ik nog nooit op en was er erg benieuwd naar. Ik heb die avond lekker gegeten en erg moeten lachen. Mijn vader vond het wel tijd dat hij een keer iets ging bestellen. Als afsluiter wilde ik graag een likeur 43 en mijn pa koffie met grand marnier. Ik was erg benieuwd wat we voorgeschoteld zouden krijgen, want hij voerde wel een heel lang gesprek met de ober. Hoewel mijn vader zijn drankje al wel had, liet de mijne nog even op zich wachten. Toen mijn pa de ober eraan wilde herinneren, bleek dat ze helemaal geen likeur 43 hadden. Mijn vader heeft een heel gesprek gevoerd met het idee dat hij zowel voor mij als voor hem had besteld. Maakt niet uit hoor pap, de volgende keer bestel ik wel gewoon voor ons. En trouwens de vodka fanta limón, smaakte ook best prima! ;)
Met mijn ouders ben ik ook naar Lateral geweest voor de tapas. Alles wat we niet kenden werd door mijn vader besteld en zelfs toen is Lateral erin geslaagd mij een top avondje te bezorgen! Ook was er nog tijd om het stadion van Real Madrid te bezoeken. Persoonlijk vind ik het veel indrukwekkender dan het stadion van Barcelona. Hoewel de stoel van de coach mij ook erg goed stond, heb ik toch maar voor de zekerheid gekeken op welke andere stoel ik zou willen zitten tijdens de wedstrijd Real Madrid – Ajax. Als verrassing had ik maandag nog een vrije dag genomen. We hebben die dan ook goed benut door nog van het mooie uitzicht te genieten vanaf het dakterras, bezoek te brengen aan Templo de Debod en heerlijk gegeten te hebben in een sfeervol pasta tentje!
Ondanks dat mijn ouders helemaal niet bekend zijn met het openbaar vervoer hebben ze zich goed kunnen redden. Ik bedoel één keer de parkeergarage in willen lopen is dan helemaal niet zo´n schande hoor pap!
Ook zijn mijn kleding, snoep- en koelkast weer aardig aangevuld. Dank je wel mams! Ik kan er weer een tijdje tegen aan!
Vandaag staat de verjaardag van mijn vriendinnetje Charlotte op het programma. Eens kijken of ze als twintiger nog een beetje tegen de drank kan!

Beso grande,

Abigail